بررسی مقایسه ای تاثیر شوری بر پارامترهای رشد و فیزیولوژیکی چند واریته آهو ماش (lotus l).

شوری یکی از تنش های اصلی و شایع در جهان کنونی است که سبب کاهش تولیدات کشاورزی و نقصان رستنی های طبیعی در نواحی وسیعی از سطح کره زمین می شود. مراتع نیز که مکانی مناسب برای تولید گیاهان علوفه ای و مرتعی می باشند از این پدیده تاثیر می پذیرند.lotus corniculatus l یکی از گیاهان علوفه ای و مرتعی مهم می باشد.در تحقیق حاضر تاثیر شوری برروی سه واریته از این گیاه (کرج,جلفا واردبیل)بررسی شده است.گیاهان در شرایط هیدروپونیک کشت و 4 تیمار با سه تکرار از نمک nacl شامل (0,50,100,150) میلی مولار بر آنها اعمال شد. برای بررسی تاثیر تنش شوری, میزان یون های سدیم و پتاسیم وهمچنین نیترات و کلر در ریشه ,ساقه و برگ گیاه اندازه گیری شد.برای بررسی میزان تغییرات اسمولیت های سازگار نیز میزان پرولین,گلایسین بتائین ,قند محلول و پروتئین کل در گیاه سنجیده شد. نتایج نشان داد که تحت تنش شوری میزان یون های سدیم و کلر در هر سه واریته مورد مطالعه در تمام قسمت های گیاه افزایش یافته است که این افزایش در برگها بیشتربود. میزان یون های نیترات و پتاسیم نیز در تمام اندام های مورد مطالعه کاهش نشان داد.همچنین میزان پرولین و قند محلول در برگ و ریشه اندازه گیری گردید ونتایج نشان داد که شوری باعث افزایش میزان این دو اسمولیت در هر سه واریته مورد مطالعه شده است واین افزایش در برگها بیشتر بود. نتایج نشان داد که با افزایش میزان شوری میزان گلایسین بتائین برگ در هر سه واریته افزایش یافته است در حالیکه میزان پروتئین کل کاهش نشان داد. با توجه به میزان تجمع کلر و سدیم در اندام هوایی (به خصوص کلر) که شاخص مهمی برای تعیین ظرفیت محدود سازی جذب و انباشت یون های سمی(exclusion) در گیاه آهوماش زردبه هنگام تنش شوری محسوب می شود و همینطور میزان اسمولیت های سنتز شده توسط این گیاه, از بین سه واریته موردمطالعه به نظر می رسد که واریته های جلفا و کرج عملکرد بهتری تحت تنش شوری دارند و عملکرد واریته اردبیل ضعیف می باشد.